Vie de Julie
Wat de meesten nog niet weten, is dat ik sinds deze zomer geen vlees meer eet. Ik ben dus om het met een moeilijk woord te zeggen ‘pescetariër’ geworden. Ik leg je uit hoe het allemaal begonnen is, waar ik de klik maakte en hoe ik probeer om om te gaan met de kritiek die daarop volgde.
Lees verder “O ja, ik ben pescetariër geworden!”
Zoals je de laatste tijd gemerkt hebt, verschijnen er steeds minder blogposts online. Naast een gebrek aan tijd was er vast en zeker ook een gebrek aan goesting, of zelfs een gebrek aan zelfvertrouwen. Doe ik het wel goed? Wordt het nog wel gelezen? Zit er iemand op te wachten? Lees verder “Onzekerheden over bloggen”
Wanneer je op vakantie vertrekt is er altijd één belangrijk doel: bruiner terugkeren als dat je vertrokken bent. Dat kleurtje hoort nu eenmaal bij het op vakantie gaan en je moet én zal dus liefst meerdere shades of brown bruiner worden. Ik deel enkele struggles die ik élke keer opnieuw meemaak in de strijd naar wie het bruinst wordt.
Aaah, vakantie! Je kijkt er altijd naar uit en telt de dagen af tot de langverwachte zomermaanden weer aangebroken zijn. Eindelijk kan je weer doen wat je wil en lekker ontspannen, maar na een dikke week vraag je je meestal al af hoe je in hemelsnaam de overige zeven weken zal opvullen, niet? Ik geef je tien dingen die je kan doen om het meeste uit je zomervakantie te halen!
Lees verder “10 dingen om het meeste uit je vakantie te halen”
New York is de stad die mijn hart veroverd heeft. Beetje bij beetje werd ik verliefd op de bruisende sfeer die er hing, de verschillende culturen op elke hoek van de straat en de Instagramwaardige gebouwen, mensen en straatjes. Als je ooit eens de kans krijgt om ernaar toe te gaan, zou ik hem met twee handen grijpen. En toen ik de kans kreeg om een hoesje te ontwerpen van mijn favoriete stad, was de keuze dan ook snel gemaakt.
Oude gewoonten zijn niet altijd de beste gewoonten, maar omdat ik momenteel weer in de befaamde blok zit lijkt het me leuk om elke week opnieuw even nostalgisch terug te kijken om hetgene wat ik -naast het leren, samenvatten en zweten uiteraard- deed doorheen de week. Een oude categorie terug leven inblazen lijkt dus op deze zondagavond een goed idee als je het mij vraagt…
Ik had het onderschat. Sterker nog: ik had het wéér onderschat. Als je mij kent, weet je dat ik een eeuwige uitsteller ben in hart en nieren. Uitstellen van de huishoudelijke klusjes, uitstellen van mijn kledingkast uit te mesten, maar vooral uitstellen van taken en nog veel erger: mijn thesis.
