De nostalgie van foto-albums

Er is iets nostalgisch aan foto’s. Door één beeld kan je even terug in de tijd, terug naar die herinnering van toen. Weet je nog die ene keer dat je voor het eerst als kind de Nutella ontdekte en je ouders dat gretig op camera vastlegden? Zo herbeleefde ik New York haast ‘voor de tweede keer’ toen ik de mooiste beelden selecteerde in een fotoboek dat ik vandaag voor jou review. 

Nostalgie in zijn puurste vorm

Toen ik voor het eerst op familiebezoek ging bij mijn vriend, werd mij meteen een foto-album in de handen geschoven. Ik kreeg foto’s te zien van hem in bad met zijn zussen, maar ook van zijn foute kapsels of grappige tieneroutfits. Ik weet zelfs dat ik als tiener ooit het lef had gehad om tegen papa te zeggen dat hij ‘nooit’ thuis was of te weinig tijd in mij stak als kind. De volgende avond lag mijn bed bezaaid met oude fotoboeken die volgeplakt waren met post-its. Post-its op elke pagina waar een kleuter-Julie samen met de jongere versie van haar papa aan het gieren, spelen of wenen was. Alles wat terug te vinden is op foto, valt natuurlijk niet tegen te spreken ;)…

Dit is bij deze een pleidooi voor het terugbrengen van de foto-albums. Elke keer als wij op vakantie gaan, komen we terug met een hele stick vol vakantiefoto’s. Vakantiefoto’s waar helemaal niets mee gedaan wordt en die voor eeuwig op een digitale cloud staan om af en toe toevallig nog eens door te bladeren. Op sommige vlakken ben ik nog er nog vast van overtuigd dat offline wint van online. Zoals kranten of fotoboeken, bijvoorbeeld. Het geritsel van het papier als je zo’n pagina omslaat, een echte kaft die je vast kan pakken. Lekker met een koffietje of thee onder een dekentje in de zetel, op een luie zondag zoals vandaag. Of nog eens vijf jaar later, lachend met onze outfits van toen of nostalgisch terugdenkend à la “Weet je nog toen we in die helicopter over New York vlogen?”.

New York herbeleven

Er zijn enkele dingen die je sowieso nooit wil vergeten in je leven. Je eerste auto, je eerste kus of iets kleiners: de eerste keer dat je op reis gaat naar een voor jou nog onbekend continent. New York is zo’n ervaring die ik zou willen blijven herbeleven en waar ik eens nostalgisch terug naar kan kijken. Omdat fotoboeken als geen enkele andere de kracht hebben om herinneringen te kunnen bundelen, selecteerde ik de mooiste foto’s samen in een album. Als je weet dat ik van 500 foto’s tot een goede 71 ben gekomen, weet je dat ik serieus heb moeten snoeien… Via Smartphoto.be kreeg ik de kans om zo’n album te maken en in wat volgt krijg je een eerlijke review ervan.

img_6641-1.jpg

Review

Ik kreeg dus de kans om één van hun fotoboeken te reviewen naar keuze. Naast verschillende groottes kan je ook nog het kaftmateriaal en de papierafwerking kiezen. Ik twijfelde tussen leer of linnen, maar ging uiteindelijk voor de linnen kaft omdat ik dat leuker vind om vast te houden. Ik koos het liggende formaat in de large maat.

De kwaliteit van het album zit echt wel goed. Het papier heeft een glanzende afwerking waar je trouwens niet extra voor moet betalen. Zoals je ziet heb ik heel vaak één foto uitvergroot op één pagina. Alle foto’s zijn getrokken met een professionele camera waardoor de kwaliteit van de foto’s zelf al goed was, dus dat scheelt natuurlijk ook een hoop. Ik heb al een keer of drie een digitaal foto-album gemaakt en ik moet zeggen dat ik tot nu toe dit album kwalitatief het beste vindt vergeleken met de albums van de Hema of het Kruidvat. Je betaalt daar meestal een stuk minder voor, maar dat valt vaak te merken aan de scherpte of kwaliteit van de foto’s. Wat dan wel een nadeel is, is dat de prijs van dit album best snel kan oplopen. De basisprijs voor dit album begint op €29,95 voor 20 pagina’s, maar elke extra pagina kost je €0,65. Als je net zoveel foto’s hebt zoals mij, zal je dus stevig moeten selecteren of meer willen betalen ervoor.

Het maken van het album zelf vond ik heel leuk om te doen. Je hebt heel veel keuzes in lay-out en design, maar ik ging gewoon lekker voor mijn eigen design. Ik hou van simpliciteit en naar mijn gevoel waren de voorontwikkelde designs te opvallend naar mijn smaak. Ik heb bijvoorbeeld in mijn ontwerp telkens slechts één of twee foto’s per pagina gemaakt. Wat een leuke extra is, is dat je allerlei extra’s zoals tekst kan toevoegen. In onze oude foto-albums schreef mama ook altijd een tekstje of datum bij iedere foto. Als je het goed kan zien, heb ik ook op de meeste foto’s zoals hierboven een beschrijving gezet, bijvoorbeeld ‘9/11 Museum’ of ‘Central park’. Je krijgt dus zelf veel ruimte om aan te passen en je eigen touch te geven aan je album.

img_6646-1.jpg

Samenvatting

Prijs: **/*

            Kwaliteit: ****

                        Gebruiksgemak: ****

                             Nostalgie-gehalte: *****

* Dit artikel bevat gesponsorde producten. Ik geef altijd mijn eerlijke mening over producten die ik kreeg toegestuurd.

 

 

 

 

4 gedachtes over “De nostalgie van foto-albums

Plaats een reactie