Nu de terrasjes weer goedgevuld zijn, cafés terug hun deuren mogen openen en het ‘normale leven’ weer stilaan zijn gangetje gaat, leek het me een mooi moment om even stil te staan vooraleer het leven weer razendsnel voorbij “sheest”, zoals we dat zo mooi in Limburg zeggen.
Lees verder “10 lockdown levenslessen”
Oh, hoe onzeker was ik vroeger over mijn lichaam. Van de kleinste teen tot de moedervlekjes in mijn gezicht: er was overal wel iets op aan te merken. Ik leerde mijn lichaam pas mooi te vinden rond mijn 20ste. En er is één geheime tip: da’s de kracht van naakt (maar een dosis durf kan wel goed van pas komen…).
Lees verder “De kracht van naakt”
To do lijstjes. Ik kick erop. Ze geven me tegelijkertijd een doel én rust in m’n hoofd. Ook voor 2020 maakte ik mijn lijstje op waar ik me dit jaar meer voor wil inzetten. En nummer 7, daar heb je volgens mij op zitten wachten. Kijk je mee?
Lees verder “9 to do’s die ik graag wil afvinken op het einde van 2020”
Ik hoor het je al denken: volgens mij is Julie’s account gehackt, want na een periode van doodse stilte is er terug leven in de brouwerij. Of misschien heeft ze te veel biertjes gedronken in die laatste, want na haar studententijd is er amper beweging geweest op dit account. Ik geef het toe: ik heb je verwaarloosd. Ik leg je uit waarom en hoe het nu verder moet. Lees verder “Vie de Julie 202.0”
Mijn blog wordt steeds meer een verzameling van levensupdates in plaats van wekelijkse of maandelijkse updates. Good thing dat mijn leven alleen niet zo onregelmatig is als mijn blog… Momenteel valt mijn leven op te delen in school, stage en stoekomstplannen. Alles met een S, super toch?!
Er is iets nostalgisch aan foto’s. Door één beeld kan je even terug in de tijd, terug naar die herinnering van toen. Weet je nog die ene keer dat je voor het eerst als kind de Nutella ontdekte en je ouders dat gretig op camera vastlegden? Zo herbeleefde ik New York haast ‘voor de tweede keer’ toen ik de mooiste beelden selecteerde in een fotoboek dat ik vandaag voor jou review.
Dat ik aan een nieuwe opleiding begonnen ben, is misschien geen nieuws. Wat dat precies inhoudt en wat ik daar allemaal doe, is eerder een raadsel. Een recap van week één en een sneak peak achter de schermen van de Belgian Advertising School.
Als ik nu terugkijk op die vier jaar in Leuven, is dat met een glimlach op mijn gezicht. In die tijd heb ik heel wat geweldige mensen leren kennen, maakte ik voor het eerst kennis met het zelfstandige leventje weg van casa mama en ben ik niet meer datzelfde onwetende jonge meisje dat ik was toen ik vers van het middelbaar kwam. Op vier jaar tijd ben ik een stuk volwassener geworden, heb ik een masterdiploma op zak en heb ik een duidelijke visie over mijn toekomst. Maar vandaag staan we even stil bij het verleden…
Lees verder “Afgestudeerd als Master Communicatiewetenschappen”
Wat de meesten nog niet weten, is dat ik sinds deze zomer geen vlees meer eet. Ik ben dus om het met een moeilijk woord te zeggen ‘pescetariër’ geworden. Ik leg je uit hoe het allemaal begonnen is, waar ik de klik maakte en hoe ik probeer om om te gaan met de kritiek die daarop volgde.
Zoals je de laatste tijd gemerkt hebt, verschijnen er steeds minder blogposts online. Naast een gebrek aan tijd was er vast en zeker ook een gebrek aan goesting, of zelfs een gebrek aan zelfvertrouwen. Doe ik het wel goed? Wordt het nog wel gelezen? Zit er iemand op te wachten? Lees verder “Onzekerheden over bloggen”
Vie de Julie 