Vegetarisch voor een week: thoughts & struggles

Een aantal weken geleden daagde ik mijzelf uit om een week vegetarisch te eten. Omdat ik zelf wou kijken hoe gemakkelijk of moeilijk het zou zijn, en om te zien of ik vlees nu écht nodig heb in mijn leven. Toegegeven: eigenlijk ben ik een volle week pescetariër geweest, want vis heb ik toch een keer of twee gegeten. Ik vertel je of ik er iets uit geleerd heb en hoe ik het vond!

Veggie for a week

Ik hield mijn vegetarische week tijdens mijn vakantie na de examens. Het idee speelde al eerder door mijn hoofd, maar de stap nam ik gewoon nog niet. Ik begon eerder al met het inschaffen van een vegetarische dag in de week en wou zelfs nog een stapje verder gaan door een vegetarische week te houden. Het leek me op zich niet zo’n uitdaging, alleen wou ik wel niet dat iemand anders er last van zou hebben en bijvoorbeeld mijn ouders niet anders zouden moeten gaan koken. Daarom at ik ook twee dagen vis in de week: één keer  toen er een vriendin langskwam en de tweede keer toen papa uitgebreid kookte.

Het idee om een vegetarische week te houden, was best impulsief. De enige voorbereiding die ik trof, was dat ik de eerste dag naar de winkel ging om ervoor te zorgen dat ik genoeg noten, fruit en vleesvervangers in huis had. Voor de rest zocht ik enkele vegetarische recepten op Pinterest. Ik keek ook enkele filmpjes op Youtube van vegans of vegetariërs om af te leiden wat zij aten of gewoon om inspiratie op te doen om vegetarisch te koken.

Moeilijkheden

Op zich vond ik het niet zo’n aanpassing om vegetarisch te eten. Ik eet graag salades en healthy shit, dus dat was in ieder geval geen probleem. Wat ik moeilijker vond, was het feit dat ik in deze week ook een feestje en enkele etentjes gepland had. Als ik nooit zou gaan uiteten en alleen zou wonen, zou ik echt wel vegetariër kunnen worden. Vis eet ik sowieso niet graag en enkel bij kip, spek of parmaham zou ik even op de tanden moeten bijten. Hetgene wat ik wel merk als veggie in het niet zo progressieve Limburg, is dat je op restaurants als vegetariër maar beperkte keuzes hebt. Daarnaast ging ik die week regelmatig werken, dus dan at ik vaak hetzelfde en kon ik niet echt experimenteren door zelf veel te koken.

salade van granaatappel, advocado, geitenkaas en noten

Wat ik zoal at

Foto’s heb ik niet elke dag genomen, maar ik kan je wel vertellen wat ik die week gegeten had. Als vegetariër moet je zéker niet alleen maar slaatjes en fruit eten. In de loop van de week at ik salades, vegetarische pastas, wok, vegetarische croques, broodjes met hummus aangevuld met tussendoortjes zoals noten, soep, smoothies of fruit. Ik denk zelfs dat ik in het algemeen evenwichtiger en beter at dan anders en dat het voor mijn gezondheid dus  wel eens goed was om zo’n week in te schaffen. Mijn favoriete ingrediënten waren granaatappel, avocado, hummus, feta en pompoen.

Wat ik op voorhand wel belangrijk vond, was dat het niet gewoon ‘hetzelfde eten zou zijn dan anders, maar dan gewoon met vlees of vis weggelaten’. Ik wou het toch wel doen zoals het moest, met voldoende tussendoortjes of andere bronnen van eiwitten zoals noten of eieren. Doordat ik een aantal keer ging werken, vond ik het moeilijker om me daaraan te houden. De dagen die ik thuis was, bracht ik dan weer meer in de keuken door en probeerde ik zo creatief mogelijk te koken.

quinoa met granaatappel, feta, munt, koriander (en tomaat)

Last thoughts

Ik breng tegenwoordig wel steeds meer en meer tijd door in de keuken, maar ik zal toch geen vegetariër worden anytime soon. Wat de voornaamste reden daarvoor is, is dat ik het vervelend vind dat mijn ouders, lief of schoonfamilie zich dan zouden moeten aanpassen voor mijn nieuwe levensstijl. Als ik vegetariër zal worden, dan zal het eerder zijn wanneer ik mijn eigen huishouden heb en zelf elke dag moet koken. Momenteel ben ik tevreden wanneer ik één à twee dagen per week vegetarisch kan eten.

Het verbaasde me niet hoe vervelend ik het zou vinden wanneer ik zei dat ik een vegetarische week hield en mensen verwonderd reageerden. Uiteten gaan bleek soms ook wel een beproeving, zeker toen ik naar mijn favoriete tapaszaak ging met mijn ouders en ik geen hapje van de dadels met spek of serranoham kon eten. Maar over het algemeen vond ik het niet zo’n grote aanpassing om vegetarisch te eten en lijkt het me zeker niet onhaalbaar in de toekomst. Ik heb dus nooit de nood gevoeld om vlees te eten en miste het ook niet. Ik wil wel graag bewuster omgaan met vlees en ermee minderen, maar om er van de één op de andere dag mee te stoppen vind ik momenteel nog niet nodig.

Wat denk jij ?